adətkərdə

sif. <ər. adət və fars. . . . kərdə> Adət etmiş, vərdiş etmiş, alışmış, öyrəşmiş. <Fərhad:> Lələ, qəlyandan, çubuqdan, papirosdan bir şeyə adətkərdəsinizmi? Ə. H.. Adətkərdə olmaq – alışmaq, vərdiş etmək, adət etmək, öyrəşmək, adəti olmaq. Bir-biri ilə dalaşıb boşanmağa məhz adətkərdə olmuşlar. C. M.. Bu adamlara həmişə hörmət etməyə adətkərdə olmuş Balacayev onların sözünü sındırmırdı. S. R..